3 april

Dat mijn vlucht gecancelled was, bleek een zegen. De vliegmaatschappij waarmee ik nu vloog, Kathy Pacific, was stukke luxer dan de budgetmaatschappij waarmee ik zou vliegen. Door het late moment waarop ik de vlucht geboekt had, was het prijsverschil miniem.
Ook zat ik gedurende mijn vlucht naar Hong Kong naast een Duitse jongen van dezelfde leeftijd, die stage ging lopen voor een Duits logistiek bedrijf in Hong Kong. Een mooi reisje naar deze wereldstad ligt dus in het verschiet.

Na een lange en vermoeiende reis werd eindelijk Shanghai bereikt. De vertraging die ik had vanaf Hong Kong bleek normaal te zijn, aldus een Duitse expat, die tevens op weg was naar Shanghai. Hij vertelde dat de overheid slechts enkele vliegtuigen toelaat, terwijl er capaciteit genoeg is. Dat hij zich hieraan ergerde was goed te merken.

In Shanghai werd ik opgehaald door de chauffeur van schwartz, het bedrijf waarvoor ik stage loop. Dat hij geen woord over de grens kon werd meteen duidelijk, toen ik hem een simpele vraag stelde. Toch probeerde ik middels handen en voeten te communiceren, maar van kwaad tot erger begon hij te snikken. Later zette hij zijn zonnebril op, om te voorkomen dat ik zijn emotie zag en hij gezichtsverlies zou leiden. Iets dat heel belangrijk is binnen de Chinese cultuur.

Mijn appartement is gelegen in de 'Butterfly Bay' van Kunshan, een commune die al bijna een stad op zich is. Binnen deze commune is zelfs een Mc Donalds, die 24/7 geopend is. Hiermee werd ik al direct geconfronteerd toen mijn lieftallige collega van de HR afdeling, Kathy, mij meenam voor een lunch. Iets dat ik héél erg op prijs stelde.
Het was rotweer, maar toch liet ze mij zien waar alle voorzieningen waren.

Eenmaal terug in mijn appartement, had ik grootse moeite mijn ogen open te houden. Gedurende mijn reis van bijna 24 uur kon ik namelijk geen oog dicht doen. Toch lukte het me uiteindelijk pas om 8 uur te gaan slapen, om zo weer een ritme op te bouwen.