Eco Truly Park

Rust, zowel in het hoofd als de plek zelf. De dag weer eens begonnen te zijn met yoga voelde als een blessing op zich. Oude gewoontes die gemakkelijk weer uit je leven verdrwijnen, hoe waardevol ook. De rust zette zich voort in de groentetuin die ik samen met mijn Braziliaanse amigo John wiedde. Wat was het lang geleden dat ik mijn vader daarmee geholpen had. Zo lang dat ik me de laatste keer absoluut niet meer kon herinneren. Anyhow, heerlijk om  weer eens op een dergelijke manier in aanraking te staan met de natuur. De werkdag, die eigenlijk 4 uur zou moeten bedragen, maar vanwege het laagseizoen – het is winter – maar 2 uur en 45 minuten betrof, was zo voorbij. Net toen we klaar waren met de paardenstal schoon te maken luidde de bel voor de lunch.

Ik ben in het Eco Truly Park, een plek waar je het gevoel krijgt dat de wereld geen problemen kent. Men leeft volledig in harmonie met de natuur. Net als bij elke maaltijd  wordt deze aangevuld met eten dat eerst is aangeboden aan de heilige Hare Krishna, en daarmee is gezuiverd. De rest van de dag is altijd vrij te besteden, dus besloot ik wederom een kijkje te nemen op het naastgelegen strand. Net als na de yoga-sessie had ik weer gezelschap van de twee honden van het park. Eentje, de kleinste, haakte af toen hij inzag dat ik de berg wilde beklimmen waar tevens zogenoemde truly’s stonden van het park. Van een afstandje zag ik dat ik zeker niet de enige zou zijn op de berg, een hoop mensen had zich reeds gevestigd. Aanvankelijk dacht ik dat ze stonden te genieten van het adembenemende uitzicht, maar het bleken allen lokale vissers te zijn. Navraag bij een van hen leerde dat er niet veel vis was vandaag. Met een enigszins beteutert geicht liet hij het spaarzame visje zien dat hij had gevangen.

Bij terugkomst in het park liep ik een groep Christelijke nonnen tegen het lijf. Navraag leerde dat het merendeel de Hare Krishna tempel niet in wilde, niet in de eerste plaats omdat daarvoor de schoenen moesten worden uitgedaan. Naar mijn mening onrespectvol. Ik neem ook mijn hoed af als ik een kerk open, en ik ben geen Christen. Het leek wel of dee lui het betreden van de tempel zagen als een vorm van vreemdgaan. Tja, waarom kom je hier dan uberhaupt heen.

De mensen die hier in het park verblijven, al dan niet om te vrijwilligen, zijn allemaal heel aardig en interessant. Ze vertelde me tevens dat mijn verjaardag samen valt met die van Hare Krishna. Ten zuiden van Bogota, de hoofdstad van Colombia, wordt dan een festival gehouden waar 108(!) verschillende vegetarische gerechten geserveerd worden. Laat ik nou net de plannen hebben om mijn verjaardag in Bogota te vieren.

Elke avond, net als elke ochtend, is er de mogelijkheid om een dinest bij te wonen waarin de heilige Hare Krishna geeerd wordt. Na zang volgt een voordracht uit de Bhagavad-gītā, het heilige boek. Veel van de dingen die me verteld zijn bij deze voordrachten waren zeer interessant. De aanhangers van Hare Krishna, van nature vegetarisch, bespraken tevens een probleem waarmee ik kamte. Met een Peruaanse dame had ik een discussie over het weigeren van vlees, als het aangeboden als je bij mensen op bezoek bent. Een gevoelig onderwerp in dit continent bleek al uit deze discussie. Een van de argumenten die werd aangedragen, en tevens heel belangrijk is voor de devoters, is dat eten bereid moet worden met positieve energie, daar alle energie in het eten gaat zitten. Door de herkomst en het process van het vlees is dit, door de negatieve energie van alleen al het slachten bij voorbode niet geschikt. Als voorbeeld werd een expiriment aangehaald met twee glazen water. Tegen het ene glas water werden louter positieve woorden gerept, terwijl het andere slechts negatieve woorden te verwerken kreeg. Wat bleek was dat, nadat beide glazen bevroren waren, het glas met positieviteit prachtige ijskristallen had opgeleverd, terwijl deze niet zichtbaar waren bij het andere glas. Als je je realiseert dat we het merendeel bestaan uit water... Daarnaast zijn veel huizen hier rond. Op deze manier blijf de negatieve energie niet vasthangen in de hoeken van de kamers. Energie is dan hetgeen alles om draait bij de devotes, het is wat zij hun god noemen.