3 Maart

"Dit weekend kan zomaar eens het beste weekend tot nu toe worden", zei ik zaterdagmiddag. Ik bevond me op een van de pistes van het dichtstbijzijnde skigebied. Die ochtend waren we al om half 9 met de tourbus vertrokken vanaf het nabijgelegen buurtcentrum. Gezien de zeer beperkte nachtrust was het essentieel om nog even een schoonheidsslaapje te doen in de bus. Eergisternacht had zich namelijk weer een zogenoemde corridor party plaatsgevonden in mijn straat, welke blijkbaar bekend staat als dé party street van de wijk.

Aangezien er op Facebook 400 man uitgenodigd waren had ik zo mijn twijfels over het feest: "Hoe denken die lui zo veel man kwijt te kunnen in een corridor die gelijk is aan die van ons?! Goed, daar kom je natuurlijk maar vanzelf achter! Maar voor het zo ver was ging ik met mijn Egyptische vriend eerst nog even naar een pré party van onze buddy group. Gezien de lucht enorm helder was en de voorspellingen goed besloot ik later om met mijn vrienden richting het meer te gaan. Nee, de periode van dagen van louter zonlicht zijn nog lang niet aangebroken, ik bedoel de voorspellingen om het noorderlicht te kunnen zien. Helaas konden we na anderhalf uur concluderen dat het fenomeen zich deze nacht niet ging laten zien. Half doodgevroren vervolgde we onze weg dus maar naar het feest.
Eenmaal aangekomen bleek het gelukkig mee te vallen met de drukte. Bij de eerste corridor party was het namelijk zo dat je je absoluut niet kon bewegen. Daar was hier gelukkig geen sprake van; mensen waren lekker op level en gingen daarom stevig los.

De laatste keer dat ik gesnowboard heb kan ik me letterlijk niet meer herinneren. Het zal minimaal 5 jaar geleden zijn. Bovendien was dit de eerste keer dat ik op normale sneeuw ging snowboarden. De in totaal 8 keer dat ik hiervoor ben wezen snowboarden hebben altijd plaatsgevonden in Snowworld, de indoor skihal in Landgraaf. Een unieke ervaring dus!
Vol verbazing kwam ik de eerste keer onder, zonder ook maar één keer te zijn gevallen. En wat een geluk hadden we zeg! Volgens onze begeleider was dit de mooiste winterdag tot nu toe. De zon stond hoog aan de hemel, omringt door een strak blauwe lucht en het vroor slechts enkele graden! Dit hele weekend was gewoon te mooi om waar te zijn, maar dit waren gedachten van voor ik de laatste keer naar beneden ging. Nog één keer wilde ik de schans nemen, die ik al de hele middag geoefend had(met wisselend, maar overwegend positief succes). In eerste instantie was de landing goed, maar daarna vloog ik, vanwege de te hoge snelheid, achterstevoren op de grond. Mijn hoofd smashte daarbij tegen de vlakte en ook mijn heup had het te verduren. Beetje jammer zullen we maar zeggen..

De avond besloot ik maar naar het sportcentrum te gaan. Dit keer niet voor een work out, maar om even bij te komen in zowel de jacuzzi als de sauna, welke overigens inbegrepen zijn in mijn sportabonnement. Het hielp enigszins, maar de pijn in mijn heup en tevens keel zullen nog wel even aanblijven. Gelukkig is verdere schade beperkt gebleven, aangezien de helm het grootste gedeelte van de klap opgevangen had. De volgende dagen dus maar even rustig doen, en misschien even een bezoekje brengen aan de fysio.